قصيدة يا ام الغلابة يا طيبة للشاعرة دعاء عبد الوهاب

أحزان كتير عدت عليكى ...
يا ام الغلابة يا طيِّبة ....
وسط حكاياتك و الغُنا ...
تيجى الآهات متسرسبة ...
وبتصبرى ..
و بتعذُرى ..
وساعات قلوبنا بتعصُرى ..
وبتفضلى إنتى الدفا ...
وانتى الحقيقة المتعبة ...

أحزان كتير عدت عليكى ...
وانتى اللى صابرة من زمان ...
إتذل فيكى كام برئ ..
واستقوى بيكى كام جبان ...
وبتكدبى ..
وبتهربى ..
وف عز خوفنا تقربى ...
و تطبطبى على جرحنا ...
من قسوتك يطرح حنان ...

أحزان كتير عدت عليكى ...
وانا اللى ضهرى بينحنى ...
ابنك أنا .. وانا أولَى بيكى ...
وليه ف صوتى بتسجنى ...
و اتحمِّلِك ...
و أحِنِّلـك ...
وف ننى قلبى أجمِّلِك ...
ومهما اقول هابعد و اغيب ..
أشواقى ليكى تردنى

أحزان كتير عدت عليكى ..
و بُكره جاى و لو بعيد ...
و حروف ميلاد الضى فيكى ..
منقوشة من دم الشهيد ..
قومى احلمِى ..
و اتكلمى ..
شدى القلوع و اتقدمى ..
متقبليش تانى القيود ..
و ابتسمى للفجر الوليد ..